Het Noorse label SOFA Music is een leverancier van musici die primair geïnteresserd zijn in het creëren van klank met middelen buiten ons gangbare toonstelsel. Recente albums van Jim Denley en Miguel Angel Tolosa getuigen hiervan, evenals ‘A pond in my living room’ van de uit Canada afkomstige Philipe Lauzier. Centraal staat hier de basklarinet en het gebruik van elektronica. Maar het instrumentarium is eigenlijk van ondergeschikt belang.
Waar het bij al deze musici om gaat is het creëren van een microtonale, fragiele klankwereld die in eerste instantie voor ons vreemd aandoet, maar in tweede instantie eigenlijk heel natuurlijk is. Lauzier grossiert dan ook in lang aangehouden tonen, langzaam verkleurend, subtiel van hoogte verschietend. De basis ligt bij deze componist / musicus bij de basklarinet. Hiermee blaast hij zijn langgerekte lijnen, die hij middels elektronica met elkaar vermengt tot indringende geluidssculpturen. Wat tevens opvalt in het werk van Lauzier is de tijdloosheid die het uitstraalt, wat alles te maken heeft met het feit dat er strikt genomen in zijn werk vrij weinig gebeurt. ‘On the Window Side’ is daar een mooi voorbeeld van. En neem de titel dan gerust letterlijk. Je woont in een vrij rustige straat en kijkt uit het raam op een doordeweekse dag. Daar laat iemand een hond uit en er rijdt zo nu en dan een auto voorbij – gesymboliseerd door de momenten van noise die de langgerekte toon van de basklarinet zo nu en dan doorsnijdt – maar dat is het wel. Ook het lange ‘Mapping in a Neglected Garden’ straalt één en al rust uit. De subtiel verglijdende noten brengen je als luisteraar in een verslavende trance. Ook in ‘Water Sprinkling’ vinden we dit hypnotiserende terug, hier met name door de cadans die Lauzier de klanken heeft meegegeven. Het gehele album overziend blijkt de vrij lange opener ‘Bleu Pénombre’ nog het meest verontrustend. Ook hier kabbelt het geheel eindeloos voort, maar dan wel met een wat duistere ondertoon.
De in Montréal woonachtige Lauzier is een veelzijdig man. Vanuit een achtergrond als saxofonist studeerde hij eind jaren ’90 compositie maar wijdde zich aansluitend vooral aan de vrije improvisatie. Die saxofoon heeft hij inmiddels ingeruild voor de basklarinet. Maar hij is niet alleen actief als musicus, hij maakt ook geluidsinstallaties en componeert tevens muziek voor hedendaagse dans en theater. Tijd dus dat we de man en zijn muziek ook in onze contreien eens live gaan horen.